By nie stracić po drodze czegoś WAŻNEGO

AUTOR: MARTA DYDA

Kiedyś czekałam na właściwy moment w życiu.

Dzisiaj otaczam się chwilą i życiem, gdzie pomiędzy porannym dzień dobry, a wieczornym do widzenia, zatrzymują promienie słońca.

Moment, który przypomina , o tym co tak naprawdę się liczy, to wyciągać rękę do chwil, do zachwytów, do ludzi. To odszukać to światło, które daje nadzieję, budzi, otula, rozgrzewa mimo, że czasami gdzieś się zagubi.

Czasami gubi się to światło a potem wystarczy ta jedna chwila, uchwycona spojrzeniem.I przypominam sobie, że w taki sposób chcę podglądać świat i pamiętać, że nawet w zwykłym życiu dzieje się tak wiele.

Każdego dnia od nowa, z całą swoją świeżością i magią, promieni, miłości, szukać w zwykłych chwilach.To nie przemyślany kadr a raczej chwila, zauważona, złapana gdzieś pomiędzy robieniem życia w codzienności.

Zdarzyło Wam się tak długo myśleć nad czymś w swoim życiu, że straciliście po drodze coś ważnego. To światło jest o tym, żeby podążać za tym promieniem, za tym ciepłem w Nas.

Myślę dużo ostatnio, o wyborach, o chwilach, o momentach zachwytu, o przeżywaniu życia po swojemu. I przypominam sobie, że to przecież nie o myślenie chodzi ale o czucie i patrzenie na świat sercem.

Ono tak szybko mija, ta nasza codzienność i przychodzą kolejne dni, kolejne promienie, kolejne momenty.

Od kilku dni wybieram zdjęcia do albumu z ostatniego lata, nie mogę się zdecydować. Tyle tam wspomnień, momentów, które przypominają o tym, że warto czekać, że warto planować i mieć marzenia, że warto realizować Siebie w życiu i przeżywać życie po swojemu.

I dzień po dniu, małymi krokami, warto sięgać po to światło, mimo, że życie układa się tak bardzo po swojemu. To ważne jest żeby ciągle na nowo jednak je odnajdywać i wierzyć w dobro, wierzyć w to, że Twoje serce wie, że mimo przemijalności wszystko ma sens.

Cały czas jestem uczniem. Każdego dnia chcę patrzeć sercem i całą swoją wrażliwością i czuciem, tak bardzo oddalona od starego życia a dzisiaj tak w nim blisko jak nigdy dotąd.

Kiedy się gubię dziękuję za to światło i dzisiaj wiem, że kiedy zauważę je w tych małych kawałkach zatrzymania, które robię każdego dnia, to jest mój sens, to moje życie.

A to wszystko po to by nie stracić po drodze czegoś ważnego.

Leave a Reply