Dorosnąć CZAS

AUTOR: MARTA DYDA

Kiedy prowadzę warsztaty zapraszam swoich uczestników do przyjrzenia się Sobie. Jaką postawę prezentują w różnych życiowych sytuacjach? Jakie sytuacje powtarzają się w ich życiu? Co robią na co dzień żeby wspierać siebie w gorszych momentach, w których może emocje przejmują nad nimi kontrolę? Czy wiedzą co pozwala im łapać dystans i ładować wewnętrzne baterie? I na ile w codziennych obowiązkach potrafią z tego korzystać?

I wiem, że można przeczytać miliony książek z obszaru psychologii człowieka, psychologii relacji czy psychologi szczęśliwego życia ale wiecie co? Nawet najobszerniejsza wiedza z psychologii jest bezwartościowa jeśli człowiek nie zatrzyma się i nie przyjrzy się i nie podejmie próby zrozumienia swoich reakcji, swoich stanów, swoich zachowań i towarzyszących im emocji w różnych momentach swojego życia.

Taka obserwacja wymaga gotowości i dużo odwagi by zmierzyć się ze Sobą. Pokory, żeby zaakceptować to co się o Sobie dowiemy. Dyscypliny, żeby w codziennym życiu podjąć konkretne kroki i wytrwać w nich i zacząć zmieniać nasze życie ku drodze do wewnętrznego spokoju.

Dorosnąć czas

Czyli mieć odwagę i potrafić rozejrzeć się po swoim życiu, czyli o gubieniu się i odnajdywaniu czyli o drodze do Siebie. Czyli jak na co dzień robić i wspierać swoje fajne życie.

Momenty naszego życia dzielimy na lepsze i gorsze, od jednych odsuwamy się, inne przyjmujemy z otwartością. Pośród ciemności i zwątpienia przychodzi chęć ucieczki, tak często jest to moment, który pokazuje nam co jeszcze mamy do zrobienia, w których miejscach nie mamy dla Siebie zrozumienia, miłości, czułości.

Kawałek mojej codziennej mądrości, zebranej przez ostatnie lata, która mnie zatrzymuje każdego dnia, która parę lat temu powiedziała dorosnąć czas. I każdego dnia uczy mnie cierpliwości, spokoju, odpuszczania, zawieszania oczekiwań i pokory i radości i małych zachwytów i tego żeby każdego dnia zajmowało mnie moje życie.

Dorosnąć czas

Zacznę od najważniejszego, na lodówce mam zdjęcie z dzieciństwa żeby przypominały mi kim jestem, kiedy o tym zapomnę i kiedy zgubię radość życia. Żebym pamiętała o odwadze do wyrażenia Siebie to najważniejsze co można dla siebie zrobić. Żebym nigdy nie zapomniała o odwadze do mojego życia. Żebym pamiętała , że mam swoją niepowtarzalną energię i dynamizm i pomysły i wartości, które mnie prowadzą. Żebym nie zapominała o cieszeniu się z małych rzeczy i opiekowała się sobą w trudnych dla mnie momentach życia. Tak, to ta mała dziewczynka ze zdjęcia mi o tym przypomina.

Dorosnąć czas

I zrozumieć, że kryzysy przechodzimy w życiu na różnych etapach swojej życiowej drogi. Na początku nie widzimy niczego dobrego, bo jak tu cieszyć się z kryzysów, łatwo zwątpić. Potem przychodzi etap krok do przodu, dwa kroki do tyłu lub odwrotnie, ale wtedy już wiemy jak smakuje życie wzbogacone o nowe stany. Z czasem ten nowy stan się utrwala i staje się coraz łatwiej dostępny w codziennym życiu.

Dorosnąć czas

Momenty kiedy czujesz, że nie możesz sobie pozwolić na ani sekundę przerwy, to momenty gdzie najbardziej jej potrzebujesz. Czasami poddać się nic nierobieniu żeby móc wrócić do działania, bo ważne są i leniwe poranki i zapracowane dni. W życiu nie chodzi o czas ale o naszą energię i zaangażowanie w życie.

Dorosnąć czas

Jakie to ważne by w ciągu dnia nie zabrakło rozmowy, wspólnego śmiechu i dobrej kawy. Przypominają mi co jest ważne, moi ludzie, w smutku, w radości, w szczęściu, w zmęczeniu, w zachwycie, w zrozumienie, w złości, w spokoju, w znudzeniu, w zwątpieniu, w codziennych sprawach życia.

Dorosnąć czas

Zawsze rano wyciskam cytrynę do szklanki z wodą i myślę mam sukces, to od paru lat mój zdrowy nawyk, zawsze przed śniadaniem. Jak takie rytuały porządkują codzienność i pozwalają wzrastać małymi krokami dzień po dniu, kawałek po kawałku z łagodnością i czułością dla Siebie. Czasami myślę, że to tak jakbym zasilała się słońcem od wewnątrz, każdego ranka. Bo czy nie chodzi o to w życiu by pielęgnować w sobie to wewnętrzne światło a wtedy i fajnych ludzi spotykasz na swojej drodze i ten świat zewnętrzny jakiś taki przyjemniejszy.

Dorosnąć czas

Zacząć nazywać codzienne problemy okazjami, to dopiero sztuka. Dzięki temu możemy uczyć się i rozwijać a nie wkurzać i irytować. Właśnie, jakich emocji doświadczasz na co dzień i jak je wyrażasz? Emocje są dla nas sygnałami, które dają nam informacje. Co Twoja złość czy smutek chciały Ci powiedzieć ?

Złościsz się i wkurzasz na innych, wszystko Ci przeszkadza, Może jesteś przemęczona, przeciążona obowiązkami, potrzebujesz jakiejś zmiany? Może brakuje Ci spokojnego czasu dla Siebie albo czasu z Twoimi bliskimi, w którym potrzebujesz po prostu obecności i zrozumienia. Przyjrzyj się na co się złościsz, w tej złości nigdy nie chodzi o innych ale zawsze o Ciebie.

Smutno Ci, smutek potrafi mieć w sobie niesamowitą wartość, odkrywa nowe, przynosi refleksje pozwala dostrzec to co naprawdę cenne i ważne dla ciebie. Przypomina o tym żeby wrócić do Siebie, może za bardzo się zapędziliśmy w tym świecie. Spięci oczekiwaniami, normami społecznymi, tylko wymagania, wymagania, wymagania. A przecież każdy z nas ma wiele wzorców spełnienia pod warunkiem, że wiemy czego potrzebujemy i nie porównujemy naszego życia do innych.

To nie emocje stanowią problem ale nasz sposób reagowania na nie. Gdy tego nie zrozumiesz trudno Ci będzie zrozumieć siebie, kiedy tego nie poczujesz trudno Ci będzie usłyszeć i poczuć drugiego człowieka.

Dorosnąć czas, w życiu na prawdę nie chodzi o walkę tylko o łagodność i czułość wobec siebie, świata i życia. W tym wszystkim chodzi o proste rozwiązania, my tak często wszystko komplikujemy. Proste słowa, zwykłe dni a każdy jeden krok to twoje życie, jeśli stawiasz go spokojnie, taki będzie świat dookoła. A to, co wydaje się trudne, najczęściej jest o wiele łatwiejsze kiedy idziesz za swoim sercem na swoje miejsce.

Potrafić postawić jeden spokojny krok a w nim mieści się całe życie.

Takie łatwe do zapomnienia, tak łatwe do zapamiętania.

Dorosnąć czas.